«Η καλλιέργεια της λεβάντας ως αιθέριο έλαιο είναι συμφέρουσα, από την στιγμή που διακρίνεται για την ποιότητα της, κι έχεις ποσότητα να δώσεις σε βιομηχανίες. Γενικότερα, όμως, η ελληνική γεωργία, με το ολοένα αυξανόμενο κόστος παραγωγής και με όσα προβλέπονται στο ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο που θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή, αργοπεθαίνει».
Ανάμικτα τα συναισθήματα του Δημήτρη Νανά από τον Αλμυρό Μαγνησίας για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα, κι ας ασχολείται ο ίδιος με μια νέα καλλιέργεια (και όχι συμβατική), όπως αυτή της λεβάντας. Ως καλλιεργητής αρωματικών φυτών αισιοδοξεί, ως συνδικαλιστής (χρόνια τώρα στο μετερίζι των μπλόκων) προβληματίζεται. Ο ίδιος καλλιεργεί εδώ και 3 χρόνια, σε 10 στρέμματα, αιθέριο έλαιο λεβάντας (περίπου 2.000 στρέμματα καλλιεργούνται στη χώρα μας), αυτούσιο, χωρίς επεξεργασία, δίνοντας το λάδι (ως απόσταγμα) για αρωματοθεραπεία και για φαρμακευτική χρήση. Φέτος, έβγαλε στην αγορά και ειδικό μπουκαλάκι, το οποίο διευκολύνει όσους θέλουν να χρησιμοποιούν την λεβάντα και σε ρόφημα, π.χ. τσαγιού (αντί για ξερή λεβάντα).
Η καλλιέργεια της λεβάντας απαιτεί δουλειά, μεράκι και υπομονή, καθώς το κόστος εγκατάστασης των θαμνίσκων είναι υψηλό, η διάρκεια απόδοσης του φυτού είναι περίπου 12ετής, ενώ χρειάζονται κονδύλια για την προμήθεια εξοπλισμού που θα βοηθήσει τον παραγωγό να μειώσει το κόστος συγκομιδής. Αν οι παραπάνω παράγοντες υπάρχουν και η πολιτεία βοηθήσει με την παροχή κινήτρων για νέες καλλιέργειες, τότε, σύμφωνα με τον κ. Νανά, η χώρα μας μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην κατηγορία των αρωματικών φυτών. Στοχευμένα, και όχι τυχαία.
