Την ιστορία της «Σταχτοπούτας των ελληνικών κρασοστάφυλων», όπως αποκαλεί τη Μαλαγουζιά, παρουσιάζει η Σταυρούλα Κουράκου-Δραγώνα στο καινούργιο της βιβλίο. Η χημικός, οινολόγος, ιστορικός, κα Κουράκου, είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που αγάπησε ειλικρινά τον ελληνικό αμπελώνα με τις αρετές και τις ιδιορρυθμίες του και τον υπερασπίζεται σε κάθε ευκαιρία, χρησιμοποιώντας πάντα τεκμήρια και δεδομένα.
Μπορεί τα τελευταία χρόνια η δημοτικότητά της να αυξήθηκε ραγδαία και να έγινε γνωστή σε όλους, όμως, η Μαλαγουζιά έχει βαθιές και καλές ρίζες στην Ελλάδα για περισσότερα από 100 χρόνια, σύμφωνα με τις γραφές (βιβλίο Οινολογικά, 1888, του Όθωνα Ρουσόπουλου). Η πρώτη αναφορά για την ύπαρξη της ποικιλίας έγινε στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Οι παραγωγοί την εκτιμούσαν για την παραγωγικότητα και την πρωιμότητά της, καθώς και για τα υψηλόβαθμα κρασιά που έδινε. Όμως, όπως αναφέρει ο γεωπόνος, ειδικός αμπελουργίας, Χαράλαμπος Κοτίνης, που πλέον έχει κλείσει τα 90, «με την οικοπεδοποίηση της πεδιάδας της Ναυπάκτου και την ανάπτυξη των αρδευόμενων καλλιεργειών στο Μεσολόγγι και την πεδιάδα του Αχελώου, η αμπελοκαλλιέργεια μειώθηκε δραματικά, με αποτέλεσμα η Μαλαγουζιά σχεδόν να εξαφανιστεί από τον τόπο καταγωγής της».
Και ίσως, εξηγεί η συγγραφέας κα Κουράκου, η σπάνια αυτή ελληνική αρωματική ποικιλία να παρέμενε για πάντα ξεχασμένη, αν… δεν έκλεινε η διώρυγα του Σουέζ.
«Ο περίπλους της Αφρικής εκτίναξε τις τιμές των ναύλων. Έτσι, ο εφοπλιστής Γιάννης Καρράς με τα κέρδη του αποφάσισε να υλοποιήσει ένα παλιό του όνειρο: να δημιουργήσει μια τουριστική μονάδα υψηλών προδιαγραφών με κύριους πελάτες από τη Γηραιά Αλβιώνα».
Για να παράγει λευκά και κόκκινα κρασιά γαλλικών προδιαγραφών για τους πελάτες του, ο Γιάννης Καρράς αποφάσισε να δημιουργήσει έναν αμπελώνα 4.500 στρεμμάτων. Στο εγχείρημα πήρε μέρος η τότε διευθύντρια του Ινστιτούτου Οίνου, η Σταυρούλα Κουράκου. Μαζί με τις άλλες ελληνικές και γαλλικές ποικιλίες στο κτήμα Καρρά φυτεύτηκε και η «άγνωστη» Μαλαγουζιά. Η συνέχεια της οινικής ιστορίας της ποικιλίας, που σήμερα έχει φυτευτεί σε πολλά στρέμματα σε όλη τη χώρα και έμελλε να γίνει η δημοφιλέστερη ελληνική ποικιλία των τελευταίων χρόνων… επί του βιβλίου.
Ο επίμονος οινοποιός που πίστεψε στη Μαλαγουζιά, από τότε που ήταν φτωχή «σταχτοπούτα» και την ανέδειξε με τα κρασιά του, ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου αναφέρει στην ότι αισθάνεται εθνική υπερηφάνεια, όταν βλέπει ότι οι ελληνικές ποικιλίες καταξιώνονται διεθνώς. «Αυτή η καταξίωση αποτελεί ένα ιστορικό δυναμικό για την Ελλάδα, αλλά είναι και ένα οικονομικό κεφάλαιο για τη χώρα. Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, και τις γευστικές απολαύσεις που προσφέρει». Ο οινοποιός στάθηκε πολύτιμος συμπαραστάτης και υποστηρικτής στην προσπάθεια συγγραφής του βιβλίου για τη Μαλαγουζιά της κας Κουράκου, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική παρακαταθήκη.
«Με τη μεγάλη εμπειρία της και τις γνώσεις της, η κα Κουράκου μέσα από το συγγραφικό της έργο έχει δημιουργήσει μια παρακαταθήκη για όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα για τους ανθρώπους που ασχολούνται με το αμπέλι και το κρασί. Εμείς οι οινοποιοί, αξιοποιώντας το έργο της, μπορέσαμε να κάνουμε μεγάλα βήματα στο εξωτερικό. Τελευταία καταπιάνεται με την ιστορία, την καταγωγή και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά γνωστών ελληνικών ποικιλιών. Ξεκίνησε με το Μοσχοφίλερο, ολοκλήρωσε τώρα τη Μαλαγουζιά, που και εγώ κάπως έχω συντελέσει. Έχω ενημερωθεί από την ίδια ότι τώρα προχωράει την καταγραφή του Ξινόμαυρου. Εύχομαι να είναι γερή και να ολοκληρώσει όλο το ποιοτικό της έργο».
Επιμέλεια-Συντονισμός έκδοσης: Τάνια Γεωργιοπούλου
Γράφουν: Τάνια Γεωργιοπούλου
