Η καλλιέργεια της σουλτανίνας στη Στιμάγκα Κορινθίας, που άρχισε την δεκαετία του 1960, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι κάποια στιγμή θα έδινε την δυνατότητα στους παραγωγούς της περιοχής να βρεθούν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 σαν τρίτο κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο πρόεδρος του τοπικού αγροτικού συνεταιρισμού, Γιώργος Δαρδάνης, θα θυμίσει ότι «στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η καλλιέργεια της σουλτανίνας κατέληγε σε λιάσιμο και πουλιόταν ξερή. Στην πορεία και στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 δόθηκαν οι άδειες λαϊκών αγορών και κατέληξε να διατίθεται σαν επιτραπέζιο σταφύλι. Το 1980, όμως, ήρθε η μεγάλη στιγμή και άρχισαν οι εξαγωγές από την περιοχή της Βόχας και της Στιμάγκας, με πρώτο σταθμό την Αγγλία». Εκείνη την περίοδο, το 70%-80% της παραγωγής εξάγεται, με ιδιαίτερα καλές τιμές.
Αν και είναι η εποχή των πολλών διορισμών στο δημόσιο, όπως δηλώνει ο κ. Δαρδάνης, «στις δικές μας περιοχές ελάχιστοι ήταν αυτοί που επέλεξαν το δημόσιο, παρατώντας την παραγωγή. Δεν ξεπερνάνε το 2% ενώ οι παραγωγοί είναι το υπόλοιπο 98%». Η πορεία της παραγωγής οδήγησε τους αγρότες να επενδύσουν με δικά τους κεφάλαια στη δημιουργία αρδευτικών δικτύων. Τα τέσσερα αρδευτικά δίκτυα στοίχισαν τότε –ανά στρέμμα– 150.000 δρχ. το πρώτο, 80.000 το δεύτερο, 110.000 το τρίτο και 100.000 δρχ. το τέταρτο.
Αυτά τα αρδευτικά δίκτυα, όμως, σήμερα δεν αρκούν, και όλα δείχνουν ότι η επίλυση του προβλήματος της άρδευσης θα είναι μία από τις δύο προϋποθέσεις για να ξαναζήσουν στην περιοχή στιγμές ευημερίας αντίστοιχες της δεκαετίας του 1980. Όπως τονίζει ο πρόεδρος του ΑΣ: «Η λειτουργία του φράγματος του Ασωπού θα μας δώσει ξανά φτερά, αφού θα κατεβάσει αισθητά το κόστος, θα αυξήσει τις δυνατότητες καλλιέργειας και την ποιότητα. Αν αυτό συνοδευτεί με μείωση της φορολογίας, τότε μπορούμε να ζήσουμε πάλι καλές εποχές».
