Ο τρόπος κατανομής κονδυλίων και ενισχύσεων, το διαρκώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής και η απουσία στήριξης των κατά κύριο επάγγελμα κτηνοτρόφων οδηγούν στην έξοδο τους κτηνοτρόφους της Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, όπως αποτυπώνεται σε πίνακες απογραφής της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας ΑΜ-Θ για τα αιγοπρόβατα.
Σύμφωνα με τους επίσημους πίνακες, το 2015 τα αιγοπρόβατα σε όλη την περιφέρεια ήταν 1.218.165. Την επόμενη χρονιά, μειώθηκαν σε 944.408, το 2017 σε 920.456, το 2018 σε 908.127, το 2019 σε 887.994, το 2020 σε 868.968, το 2021 σε 826.562, το 2022 σε 797.030 και το 2023 σε 752.795.
Αυτό σημαίνει ότι στο διάστημα αυτών των οκτώ ετών έχουμε 465.370 λιγότερα αιγοπρόβατα σε επίπεδο περιφέρειας. Αν εξετάσουμε τις εκτροφές, από 8.552 που είχαμε το 2015 έμειναν 4.760 το 2023. Άρα, σε οκτώ χρόνια χάθηκαν 3.792 εκτροφές.
Το τάμα και η φούσκα
Σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία εντοπίζεται μία δραματική, αλλά αιτιολογημένη μείωση των αιγοπροβάτων μέσα σε ένα διάστημα οκτώ ετών. Κρίσιμη περίοδος ήταν η μετάβαση από το 2015 στο 2016. Ο πρόεδρος των κτηνοτρόφων Καβάλας, Νίκος Δημόπουλος, προσθέτει ότι από το 2014 στο 2015 έγινε μια μεγάλη αύξηση του ζωικού κεφαλαίου. «Το 2015 ήταν η νέα ΚΑΠ. Μας έλεγαν ότι εάν έχουμε περισσότερα ζώα, θα πάρουμε περισσότερα βοσκοτόπια και καλύτερες επιδοτήσεις. Αρκετοί δεν πούλησαν θηλυκά, έκαναν μάνες και από περίπου 1.050.000 αιγοπρόβατα ανεβήκαμε στα 1.218.165. Τελικά, ήταν μια φούσκα, γιατί έδωσαν διαφορετική πυκνότητα βόσκησης σε κάθε περιφέρεια: Εδώ, με 100 ζωικές μονάδες παίρνουμε 300 στρέμματα, η Ήπειρος 460 και η Κρήτη 570!», περιγράφει.
Ο ίδιος προσθέτει ότι και με τη νέα ΚΑΠ δεν άλλαξε τίποτα, άρα για όποια δράση συνδέεται με αριθμό στρεμμάτων λαμβάνουν πολύ λιγότερα χρήματα, γιατί «κάθε δράση πολλαπλασιάζεται με πολύ λιγότερα στρέμματα. Στην Καβάλα, παίρνουμε 10 x 300 ευρώ και στην Κρήτη 10 x 570».
Εξισωτική Αποζημίωση
O κ. Δημόπουλος επισημαίνει ότι η Εξισωτική Αποζημίωση για τις ορεινές περιοχές άλλαξε μετά το 2015 και από 7.000 ευρώ το 2014-2015 έγινε 3.300 ευρώ το ανώτερο, ενώ στις μειονεκτικές είναι 2.300 ευρώ. «Εμείς που είχαμε λίγα στρέμματα χρειαζόμασταν σχεδόν διπλάσιο αριθμό ζώων για να πάρουμε το ανώτερο ποσό της Εξισωτικής των 3.300 ευρώ στα ορεινά.
Το 2017, στην προηγουμένη ΚΑΠ, έγινε αλλαγή στον προσδιορισμό των μειονεκτικών περιοχών και εντάχθηκε όλη η Θράκη, με συνέπεια πολλούς δικαιούχους Εξισωτικής». Σύμφωνα με τον ίδιο, από το 2015 κι έπειτα η Εξισωτική δίνεται σε όσους έχουν εκτάσεις και όχι υποχρεωτικά μόνιμη κατοικία, με αποτέλεσμα τη δημογραφική ερημοποίηση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ένας μεσαίος κτηνοτρόφος στην Περιφέρεια Αν. Μακεδονίας – Θράκης σε οκτώ χρόνια (2015-2023) χάνει 12.000 ευρώ από την Εξισωτική. «Αν προσθέσουμε τη Βασική Ενίσχυση, το Πρασίνισμα, που είναι ποσοστό επί της Βασικής, και τα Βιολογικά, που είναι αναλογικά, θα δούμε πως ένας κτηνοτρόφος μπορεί να έχασε 100.000 ευρώ σε οκτώ χρόνια».
Υπογραμμίζει, επίσης, ότι «ένας κτηνοτρόφος στην Πελοπόννησο παίρνει 16.000 ευρώ με πέντε ζωικές μονάδες λιγότερες από ό,τι ένας παραγωγός της περιφέρειάς μας, που παίρνει 8.500 ευρώ». Ο κ. Δημόπουλος εξηγεί ότι με 60.000 ευρώ επιπλέον –το άθροισμα για οκτώ χρόνια–ο παραγωγός της περιφέρειας θα μπορούσε να θρέψει καλύτερα τα ζώα του και το παραγόμενο προϊόν να είναι καλύτερο.
Σε ανακοίνωσή τους οι κτηνοτρόφοι καταθέτουν για την Εξισωτική ότι «οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΑΑΤ, από το 2015 μέχρι σήμερα και χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, αύξησαν τους δικαιούχους της ενίσχυσης, από τους 90.000 σε 405.000, και εκτόξευσαν το κονδύλι της Εξισωτικής Αποζημίωσης, από τα 120.000.000 ευρώ στα 255.000.000 ευρώ, με όλους τους κτηνοτρόφους να εισπράττουν υποπολλαπλάσια ποσά απ’ ό,τι στο παρελθόν».
Στα παραπάνω ζητήματα που μειώνουν διαρκώς το ζωικό κεφάλαιο, ο κ. Δημόπουλος προσθέτει το κόστος παραγωγής, τονίζοντας ότι όλα οδήγησαν στην έξοδο, γιατί οι παραγωγοί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Αυτό που διεκδικούν είναι να γίνει ανακατανομή των βοσκότοπων και των ενισχύσεων και οι επιδοτήσεις να δίνονται αναλογικά.
